εμεις διαβάζουμε και η τύχη μας δουλεύει…

Κατά τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου, η επικαιρότητα γύρω μας, μας ξεπέρασε με πολλές εξελίξεις τοσο στα κεντρικά πολιτικά θέματα, όσο και στα φοιτητικά ζητήματα. Είμαστε συνηθισμένοι, άλλωστε, στη λήψη σημαντικών αποφάσεων κατά τη διάρκεια αδρανών για τους φοιτητές περιόδους (βλέπε νόμο Διαμαντοπούλου ψηφισμένο το κατακαλόκαιρο), για όλους τους προφανείς λόγους. Ας δούμε λοιπόν, τι συνέβη τον τελευταίο μήνα:

Ενώ πρώτα η κυβέρνηση Παπανδρέου και τώρα η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ με τις επιταγές της ΕΕ και ΔΝΤ έχουν οδηγήσει τη χώρα και το λάο σε κατάσταση εξαθλίωσης και φτώχειας σε όλα τα επίπεδα, τώρα με την ολοκλήρωση του κουρέματος και του PSI συντελείται η ολοκληρωτική ισοπέδωση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων του κοινωνικού συνόλου. Με την τελευταία αυτή εξέλιξη, στην ουσία το χρέος δε μειώνεται αλλά αυξάνεται καθώς ενώ κουρεύονται 105 δις φορτώνονται στο λαό άλλα 130. Έτσι, μεθοδεύεται η περαιτέρω λεηλασία μισθών και συντάξεων ώστε να ενισχυθούν οικονομικά οι τράπεζες και η εργοδοσία, ενώ η χρεοκοπία είναι πλέον προ των πυλών. Σαν να μην έφταναν μόνο αυτά, η φορολογία όλο και αυξάνεται, τα χαράτσια επεκτείνονται μέχρι και στα χωράφια(!), η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται μέρα με τη μέρα και η ανεργία αγγίζει το πρωτοφανές 21%, συνθέτοντας ένα τοπίο εξαιρετικής λιτότητας και εξαθλίωσης για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως η επιτυχία του PSI και η “εθνική σωτηρία” που ευαγγελίζονται ΜΜΕ και κυβέρνηση, είναι στην ουσία η σωτηρία των τραπεζών και των μεγαλοεπιχειρηματιών τη στιγμή που κάθε κοινωνική πρόνοια και παροχή γίνεται στάχτη.

Είναι σαφές πως τα μέτρα αυτά της εξαθλίωσης δεν θα μπορούσαν να μην αγγίξουν το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο. Ήδη απο την ψήφισου του νόμου Διαμαντοπούλου, ξέραμε πως θα είναι το πανεπιστήμιο του μνημονίου, γεγονός που έχει αρχίσει να διαφαίνεται εδώ και αρκετό καιρό. Περικοπές σε όλα τα επίπεδα, απο τα συγγράματα μέχρι τη σίτιση και τη στέγαση, καθώς και κατάλυση της έννοιας της δημόσιας και δωρεάν παιδείας για όλους, με την επιβολή διδάκτρων και χρηματοδότηση των ιδρυμάτων απο ιδιώτες, είναι βασικά σημεία αυτού του νόμου. Ταυτόχρονα, βέβαια, με πειθαρχικά μέτρα και διαγραφές για τους “αντιφρονούντες” φοιτητές, περικοπές και απολύσεις στο διοικητικό και εκπαιδευτικό προσωπικό καθώς και την κατάλυση κάθε δημοκρατικής διαδικασίας στη διοίκηση των ιδρυμάτων με τα συμβούλια διοίκησης. Ευτυχώς τον τελευταίο καιρό, όπου έχει επιχειρηθεί να συσταθούν τα συμβούλια διοίκησης, εμποδίζονται απο το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας (φοιτητές, διοικητικούς, καθηγητές) και διαρκώς αναβάλλονται, με εξαίρεση το ΤΕΙ Λαμίας όπου οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν με παρέμβαση ΜΑΤ και εισαγγελέα, αλλά και με τέσσερις προσαγωγές φοιτητών. Στη σχολή μας οι εκλογές έχουν επίσεις αναβληθεί για μια ακόμα φορά, με νεα ημερομηνία διεξαγωγής μέσα στο Μάιο, λόγω της μη συμπλήρωσης επαρκούς αριθμού υποψηφιοτήτων. Παράλληλα, έγινε γνωστό οτι τα μέλη της νέας οργανωτικής επιτροπής που είχε συσταθεί παραιτήθηκαν όλα.

Το “κούρεμα” του δημοσίου και δωρεάν πανεπιστημίου είναι πλέον γεγονός, με τελευταίο παράδειγμα την πολύ πρόσφατη απόφαση της Συγκλήτου του ΕΜΠ για τη συμμετοχή του Πουτεχνείου στο PSI, φέρνοντας στην ουσία τη λειτουργία του ιδρύματος υπο αμφισβήτηση, με μια περικοπή του επιπέδου των 18 εκατομμυρίων ευρώ απο τον προϋπολογισμό του ιδρύματος. Τη στιγμή που η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων είναι πιό μειωμένη απο ποτέ, εκτός του οτι οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση, τα πανεπιστήμια αναγκάζονται με τις εντολές της κυβέρνησης να συμμετέχουν στο πρόγραμμα “εθνικής σωτηρίας”, που στην ουσία σιγουρεύει την καταστροφή της χώρας. Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, οι αντιδράσεις και η ανυπακοή εκ μέρους της φοιτητικής κοινότητας βρίσκονται αντιμέτωπες με την άγρια επίθεση της κυβέρνησης με τελευταίο παράδειγμα τον ξυλοδαρμό και την αλόγιστη χρήση χημικών σε φοιτητές κατα τη διάρκεια διαμαρτυρίας στη σύνοδο πρυτάνεων στα Γιάννενα.

Σε μια απέλπιδa προσπάθεια να εκτονώσει τις κοινωνικές αντιδράσεις, η κυβέρνηση προχώρησε σε ανασχηματισμό μετά απο την παραίτηση του Χρήστου Παπουτσή. Ειδικότερα, για την υποτιθέμενη εκτόνωση της φοιτητικής ανυπακοής, η θέση της Άννας Διαμαντοπούλου δόθηκε στον Γιώργο Μπαμπινιώτη. Με αυτή την αλλαγή πρέπει να χάρηκε ιδιαίτερα η Αμερικανική Πρεσβεία αφού σύμφωνα με απόρρητες συνομιλίες του που διέρρευσαν στα wikileaks, ο νέος υπουργός φέρεται να ενημερώνει την Αμερικανική Πρεσβεία πως “Οι φοιτητές έχουν γίνει υπερβολικά πολιτικοποιημένοι, ειδικά μετά τις μέρες της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα. Αυτή η υπερβολική πολιτικοποίηση είναι που δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία του πανεπιστημίου”. Η συνομιλία αυτή που αποκαλύφθηκε απο τα wikileaks κλείνει με σχόλια εκ μέρους εκ μέρους των αμερικανών, που υποστήριζαν πως “…η συνάντηση μαζί του και η ενθουσιώδης αποδοχή της προσφοράς μας για αμερικανική βοήθεια στις εξετάσεις εισόδου στα πανεπιστήμια έχει ανοίξει την πόρτα για αμερικανική συνεισφορά και εμπειρογνωμοσύνη σε μια απο τις σηματνικότερες μεταρρυθμίσεις στην πρόσφατη ελληνική ιστορία”. Τα παραπάνω, όπως είναι φυσικό, κάνουν άλλους διαπλεκόμενους να φαίνονται λίγοι μπροστά στο Μπαμπινιώτη.

Τέλος, αξίζει μια αναφορά στις επικείμενες εκλογές φάντασμα: πριν ακόμα σχηματιστεί η κυβέρνηση συνεργασίας, τα κόμματα του μαύρου μετώπου διακύρησσαν κάθε τόσο εκλογές, οι οποίες απο το φθινόπωρο αναβάλλονται συνεχώς απο μήνα σε μήνα. Το τοπίο μάλλον δείχνει οτι πράγματι τελικά βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, με πιο πιθανή τουλαχιστον προς το παρον ημερομηνία διεξαγωγής την 6η Μάη, με τους κυβερνώντες να έχουν βυθιστεί σε ενα παιχνίδι λαϊκισμού και λασπολογίας, προλογίζοντας καθημερινά ον και οφ καμερα τις συγκλονιστικές μεταρρυθμίσεις που “θα φέρουν την ανάπτυξη” και “δε θα αφησουν τη θυσία του λαου να παει χαμενη”.

Είναι πλέον ξεκάθαρο οτι η κρίση βαθαίνει μέρα με τη μέρα, τραβώντας μαζί της στα τάρταρα κάθε έννοια κοινωνικής αλληλεγγύης, και παράλληλα οι διαχειριστές της επιστρατεύουν απειλητικά κάθε μέσο που θεώρουν οτι θα καταστείλλει, θα φιμώσει και θα τρομοκρατήσει κάθε φωνή αντίστασης και ανυπακοής. Για μας, ο δρόμος είναι σαφής και είναι μονόδρομος: ο δρόμος του αγώνα της νεολαίας,των εργαζομένων και των ανέργων που θα ανατρέψει το μαύρο μέτωπο της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, και τώρα και για πάντα.