Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΣΟΥ

Τον τελευταίο καιρό έχει ανοίξει στο εσωτερικό του συλλόγου, όπως και σε όλες τις σχολές, η κουβέντα για τους Εσωτερικούς Κανονισμούς που προβλέπονται για τα Πανεπιστήμια. Διασπάσεις πτυχίων, δίδακτρα, συγχωνεύσεις σχολών, αξιολόγηση, πειθαρχικά, διαγραφές και διάφορα άλλα είναι αυτά που με λίγα λόγια περιγράφουν το τι έρχεται στις σχολές, όχι αόριστα και σε ένα φανταστικό μέλλον αλλά άμεσα. Πολύ άμεσα, βέβαια, όπως αποδείχτηκε, αφού πριν από έναν μόλις μήνα αποφασίστηκε από τη Συνέλευση Καθηγητών του Εικαστικού Τμήματος και επικυρώθηκε από το Συμβούλιο Ιδρύματος της σχολής, η μετεξέλιξη του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών από ένα, σε τρία διακριτά ακαδημαϊκά Τμήματα: Ζωγραφικής, Γλυπτικής, Χαρακτικής, πράγμα που μάθαμε τυχαία από συνέντευξη του Πρύτανη σε εφημερίδα.

Τι σημαίνει όμως αυτό;

Πάγια τοποθέτηση και κατάκτηση των φοιτητικών συλλόγων αποτελεί η κατοχύρωση του ενιαίου πτυχίου ανά γνωστικό αντικείμενο σπουδών με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό, ενάντια δηλαδή στα εξειδικευμένα πτυχία και τις κατατμήσεις σχολών. Η απόφαση, λοιπόν, που σπάει πλέον το πτυχίο του εικαστικού σε τρία γνωστικά αντικείμενα, παρότι επηρεάζει άμεσα τις σπουδές και το μέλλον μας, πάρθηκε ερήμην του φοιτητικού συλλόγου σε διαδικασία η οποία έγινε εν κρυπτώ χωρίς να έχουν ενημερωθεί γι’αυτήν οι ορισμένοι εκπρόσωποι των φοιτητών. Με τον τρόπο αυτό, από την μία μέρα στην άλλη διαλύουν το πτυχίο μας και εφαρμόζουν ξεκάθαρα τις κυβερνητικές επιταγές για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Αν, λοιπόν, μέχρι πρότινος, όλοι οι απόφοιτοι του Εικαστικού Τμήματος είχαν ολοκληρωμένη καλλιτεχνική εκπαίδευση και ισότιμο πτυχίο που κατ επέκταση κατοχύρωνε κοινά επαγγελματικά δικαιώματα για όλους, τώρα με την κατάτμηση της σχολής το πτυχίο που θα δίνεται θα είναι το 1/3 του πτυχίου που παίρναμε κάποτε και αντίστοιχα θα ακυρώνεται η έννοια της συλλογικής εργασιακής κατοχύρωσης. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την εισαγωγή των περιβόητων πιστωτικών μονάδων (credits) όπου κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, κάθε μάθημα που παρακολουθούμε θα αντιστοιχεί σε μερικά credits, τα οποία σε πακέτα των 60 θα συγκροτούν τον ελάχιστο αριθμό για να περάσουμε το κάθε έτος. Αυτό,παράλληλα με τα παραπάνω, θα προκαλέσει φοιτητές πολλών ταχυτήτων, οι οποίοι θα σπουδάζουν ανάλογα με τις οικονομικές ή χρονικές δυνατότητες που μπορούν να αφιερώσουν στις σπουδές τους, θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους στο κυνήγι των πιστωτικών μονάδων, μακριά από συλλογικές παραστάσεις και διεκδικήσεις, και θα περιπλανώνται στην αγορά εργασίας ο καθένας με τον ατομικό φάκελο προσόντων του.

Όλα τα παραπάνω φέρνουν τη ραγδαία διάλυση της προοπτικής για τη γενιά μας να δουλέψει με δικαιώματα. Μπροστά στην υποτίμηση του πτυχίου και των σπουδών μας δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε τον ατομικό δρόμο και την προσωπική ευκαιρία να σωθούμε. Μπορούμε, όμως, να κάνουμε ο,τι περνάει από το χέρι μας για να υπερασπιστούμε ένα Πανεπιστήμιο που μας προσφέρει επαρκείς σπουδές και ένα αξιοπρεπές μέλλον και όχι ένα χαρτί -τίτλο σπουδών που δεν θα σημαίνει τίποτε. Έτσι κι αλλιώς ο τρόπος με τον οποίο οι φοιτητές χρόνια τώρα διεκδικούν τα δικαιώματα τους έχει αποδείξει πως μπορούμε να διασφαλίζουμε ο,τι δικαιωματικά μας ανήκει και να πετυχαίνουμε νίκες στο σήμερα.

αριστερήκαλλιτεχνικήανεξάρτητησυσπείρωση

arkasaskt.wordpress.com

Κείμενο της ΑΡ.Κ.Α.Σ για τα 40 χρόνια απ’την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από την εξέγερση του πολυτεχνείου, 40 χρόνια από τότε που η ελληνική νεολαία, και όχι μόνο, επηρεασμένη από τους αγώνες του “αμερικανικού και γαλλικού Μάη” πρωτοστάτησε σε έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό που απαίτησε να πέσει η χούντα και να φύγουν οι ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ), που διεκδίκησε μια ζωή με δικαιώματα, με αξιοπρέπεια, με ελευθερίες. Η εξέγερση του Νοέμβρη είναι σταθμός στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων αλλά και πυροδότης άλλων κοινωνικών κινημάτων που σφράγισαν με την παρουσία τους την ιστορία της χώρας διότι ήταν μια γνήσια μαζική αμφισβήτηση του συστήματος, ήταν η αυταπάρνηση των μαζών μπροστά στις δυνάμεις καταστολής, ήταν η συσσωρευμένη οργή απέναντι σε ενα σύστημα βίας, εκμετάλλευσης, ιμπεριαλιστικής καθοδήγησης. 

πατήστε εδώ για να κατεβάσετε το κείμενο : 17noem13

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης ΦΣ ΑΣΚΤ 14/11/2013

Στο μικρό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στις δύο γενικές συνελεύσεις του συλλόγου μας τα γεγονότα είναι πολύ πυκνά. Τα ξημερώματα της 6ης Νοέμβρη η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έστειλε τα ΜΑΤ να ανακαταλάβουν το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, περνώντας χειροπέδες στην κεντρική είσοδο, λίγες μέρες πριν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου με όσους συμβολισμούς περιέχει αυτό. «Το κτίριο απελευθερώθηκε» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σίμος Κεδίκογλου.

Η ΕΡΤ, μετά από το πραξικοπηματικό κλείσιμο της από την κυβέρνηση τον Ιούνιο, αποτέλεσε ένα πρωτοφανές εγχείρημα αυτοδιαχείρισης, ένα παγκόσμιο σημείο αναφοράς, μιάς και δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο δημόσια τηλεόραση που να περνάει κατευθείαν από τον έλεγχο του κράτους στους εργαζόμενους της.

Παρά τις επίμονες προσπάθειες της κυβέρνησης να φιμώσει την ΕΡΤ, ρίχνοντας τους πομπούς της και καλύπτοντας τις συχνότητες της, αυτή παρέμεινε ένα πανελλήνιας εμβέλειας μέσο, ελεύθερο και αδέσμευτο, μια εστία αντίστασης και αλληλεγγύης. Η κατειλημμένη ΕΡΤ αποτελεί ζωντανή παρακαταθήκη και ανοίγει το δρόμο της ανυπακοής.

 Όχι στη διάλυση των σπουδών μας

Στο πλαίσιο, λοιπόν, της συνολικότερης επίθεσης, η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε παρά να είναι στο στόχαστρο. Για εμάς τους φοιτητές, οι εφαρμογές του νόμου Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου επηρεάζουν όλο και περισσότερο την φοιτητική μας καθημερινότητα. Στη σχολή μας, στο θεωρήτικο τμήμα, έχει αναμορφωθεί το πρόγραμμα σπουδών, με μαθήματα να κόβονται και άλλα να καταργούνται, ενώ πολλά που παλαιότερα ήταν μαθήματα κορμού πλέον να έχουν γίνει επιλογής. Παράλληλα, με την κατάργηση των συμβασιούχων καθηγητών, έχουμε ένα ελλιπές πρόγραμμα σπουδών με τα μισά μαθήματα να μην προσφέρονται, ενώ για το εικαστικό τμήμα, τα εργαστήρια της σχολής λειτουργούν χωρίς μοντέλα, γεγονός το οποίο, συνοδευόμενο απο την έλλειψη υλικών, κάνουν ακριβή και δύσκολη τη σπουδή κάθε φοιτητή. Το χρηματικό ποσό που δινόταν μέχρι πρότινος στους φοιτητές εν όψει πτυχιακής για να καλύψουν τα έξοδα τους, δεν υπάρχει πιά. Επιπλέον, άλλο ένα ζήτημα του εικαστικού τμήματος είναι η συνταξιοδότηση τριων καθηγητών εργαστηρίων γεγονός το οποίο σημαίνει την περαιτέρω συγχώνευση των εργαστηρίων καθώς και την έλλειψη προσωπικού χώρου για κάθε φοιτητή. Τέλος θα υπάρχουν 4 ανεκμετάλλευτα εργαστήρια και αρκετοί καθηγητές που θα μπορούσαν να προσληφθούν, ενώ υπάρχει άμεση ανάγκη για νέο καθηγητή ο οποίος θα αναλάβει το εργαστήριο φωτογραφίας. Τέλος, αυτονόητες παροχές όπως η στέγαση φοιτητών και η σίτιση είναι φοβερά υποβαθμισμένες και απαιτείται η δυναμική εναντίωση μας σε κάθε κατάργηση των δικαιωμάτων μας.

Για αυτούς τους λόγους, μετα από παρέμβαση του φοιτητικού συλλόγου στην Πρυτανεία, αποφασίστηκε η διεξαγωγή ανοιχτής συνελευσης καθηγητών-φοιτητών και των δύο τμημάτων για να παρθούν αποφάσεις για τα ζητήματα που αφορούν στη σχολή μας, την Πέμπτη 21/11. Σε αυτόν τον δρόμο, της συλλογικότητας και των δυναμικών αποφάσεων, θεωρούμε πως, ως σύλλογος, θα πρέπει να βαδίσουμε.

                                                                                                                                                                                                Το Πολυτεχνείο ζει

Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια απο την εξέγερση του πολυτεχνείου, 40 χρόνια απο τότε που η ελληνική νεολαία, και όχι μόνο, επηρεασμένη απο τους αγώνες του “αμερικανικού και γαλλικού Μάη” πρωτοστάτησε σε έναν παλλαικό ξεσηκωμό που απαίτησε να πέσει η χούντα και να φύγουν οι ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ), που διεκδίκησε μια ζωή με δικαιώματα, με αξιοπρέπεια, με ελευθερίες. Η εξέγερση του Νοέμβρη είναι σταθμός στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων αλλά και πυροδότης άλλων κοινωνικών κινημάτων που σφράγισαν με την παρουσία τους την ιστορία της χώρας διότι ήταν μια γνήσια μαζική αμφισβήτηση του συστήματος, ήταν η αυταπάρνηση των μαζών μπροστά στις δυνάμεις καταστολής, ήταν η συσσωρευμένη οργή απέναντι σε ενα σύστημα βίας, εκμετάλλευσης, ιμπεριαλιστικής καθοδήγησης.

Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε το “Πολυτεχνείο”, όπως προσφωνείται απο τα ΜΜΕ και τα κόμματα εξουσίας, ούτε σαν γιορτή, ούτε σαν εθνική επέτειο καθώς η ίδια η βάρβαρη πραγματικότητα που μας επιβάλλεται δεν το επιτρέπει. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, απο την μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, αποτελεί ορόσημο για τους κοινωνικούς αγώνες και τα κοινωνικά κινήματα που σφράγισαν την μεταδικτατορική ιστορία της χώρας. Ο τριήμερος εορτασμός του Πολυτεχνείου, ποτέ δεν αποτέλεσε μια αποστειρωμένη επέτειο, κλεισμένη σε μια γυάλα, αλλά συνυπάρχει και επανοηματοδοτείται απο τις κοινωνικές διεργασίες και τις επιταγές της πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, το ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μπορεί να συμβολίσει τα κοινά αιτήματα νεολαίας και εργαζομένων και στο σήμερα. Από τις απεργίες, τις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις, την ελεύθερη φωνή της ΕΡΤ, τις καταλήψεις σχολών, σχολείων και εργασιακών χώρων, από ολόκληρο το αντιφασιστικό κίνημα, ακούγεται το πλέον διαδεδομένο σύνθημα ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ’73, πιο δυνατά απο ποτέ.

Το Πολυτεχνείο φέτος είναι πιο επίκαιρο από ποτέ άλλοτε. Θεωρούμε πως οφείλουμε να συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις για την επέτειο της εξέγερσης, ως σύλλογος φοιτητών της ΑΣΚΤ, καθώς και στην πορεία της 17ης Νοέμβρη. Ας κάνουμε σαφές πως δεν είμαστε η γενιά της ανεργίας και της μετανάστευσης, αλλά η γενιά εκείνη που θα δώσει νέα τροπή στη ροή της ιστορίας.

 ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου/Αρβανιτόπουλου.
• Να μην περάσει το σχέδιο “Αθηνά”. Καμία συγχώνευση ή κλείσιμο σχολής, ΑΕΙ ή ΤΕΙ.
• Εμποδίζουμε τη διαδικασία συνεδρίασης Συμβουλίων Διοίκησης όποτε και όπου κι αν γίνουν.
• Ανατροπή του Μνημονίου και της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και κάθε άλλης που θα συνεχίσει τον πόλεμο ενάντια μας. Ανυπακοή στις κατευθύνσεις ΕΕ-ΔΝΤ σε εκπαίδευση, εργασία. Έξω η τρόικα, ρήξη με Ευρώ-ΟΝΕ.
• Κατάργηση των ΚΕΣ και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος. Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση.
• Καμία μείωση των φοιτητικών παροχών. Καμία σκέψη για δίδακτρα! Να μην κοπεί κανένα σύγγραμμα!

• Κάτω τα χέρια από το άσυλο, απαιτούμε την πλήρη κατοχύρωσή του, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό. Όχι στην ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων και των μαχητικών πρακτικών του φοιτητικού κινήματος. Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων από τις αυταρχικές επιθέσεις του κράτους.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. Όχι σε ειδικεύσεις, διασπάσεις, κατατμήσεις.

• Ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών. Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους.
• Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.
• Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

• Συμμετοχή του συλλόγου μας στον τριήμερο εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από Παρασκευή 15/11 εως 17/11 με κλειστή σχολή και συμμετοχή στην αντιιμπεριαλιστική πορεία την Κυριακή με προσυγκέντρωση στο κάτω Πολυτεχνείο στις 14.00

• Αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης για όλους τους φοιτητές που τη δικαιούνται, ικανοποιητική σίτιση για όλους.

ΕΡΤ ΑΝΟΙΧΤΗ !

Στις 7 Νοέμβρη στις 4 τα ξημερώματα, τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο ,υπό κατάληψη από τους εργαζομένους, Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. «Η φωνή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας σιγεί. Καλή συνέχεια, θα βρεθούμε, θα τα ξαναπούμε… Τα μικρόφωνα κλείνουν… Ψυχή βαθιά!» ήταν τα τελευταία λόγια της ελεύθερης ραδιοφωνίας των εργαζόμενων, προτού τα ΜΑΤ αδειάσουν το στούντιο, θυμίζοντας συγκλονιστικές στιγμές του παρελθόντος.

Στις 11 του Ιούνη η κυβέρνηση των μνημονίων και της εξαθλίωσης προχώρησε σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το κλείσιμο της Δημόσιας Τηλεόρασης και Ραδιοφωνίας, ρίχνοντας το σήμα της ΕΡΤ χρησιμοποιώντας μάλιστα τα ΜΑΤ ως εκτελεστές. Το μαύρο στην οθόνη σήμανε την απόλυση 2.700 εργαζομένων που εν μία νυκτί πετάχτηκαν στο δρόμο. Ταυτόχρονα, η διάλυση της ΕΡΤ είχε ως απώτερο στόχο να αποτελέσει “δώρο” για τους καναλάρχες της ιδιωτικής ασυδοσίας, κάνοντας με τον τρόπο αυτό ακόμη πιο έντονο τον έλεγχο της πληροφόρησης και των ειδήσεων από τα πρόθυμα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και της τρόικας.

Μετά το πρώτο μαύρο που επέβαλε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη τον Ιούνιο, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ απάντησαν με κατάληψη του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής και όλων των τοπικών σταθμών. Αυτή η ΕΡΤ βρέθηκε από τη πρώτη στιγμή μετά τον Ιούνη στο πλευρό των εργαζόμενων. Έγινε η δημόσια Ραδιοτηλεόραση που λειτουργούσε με γενικές συνελεύσεις, με πρόγραμμα που καθοριζόταν από τα κάτω και που οι τεχνικοί, οι δημοσιογράφοι, οι καθαριστές/στριες αποφάσιζαν για τη λειτουργία του σταθμού. Βρέθηκε στο πλευρό των αγώνων, των εργατικών και αντιφασιστικών διαδηλώσεων, των απεργιών και έδινε βήμα σε κάθε καταπιεσμένο. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι το πρόγραμμα των σταθμών έχει μεγαλύτερη τηλεθέαση πριν το μαύρο. Η ΕΡΤ μετατράπηκε στη Ραδιοτηλεόραση που έχουμε ανάγκη σε αντιπαράθεση με όλα τα ιδιωτικά κανάλια των εφοπλιστών και μεγαλοτραπεζιτών που προπαγανδίζουν τις κυρίαρχες πολιτικές και ιδεολογίες. Εκατοντάδες κόσμου, συλλογικοί φορείς, φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία ήταν όλο αυτό τον καιρό καθημερινά στο Ραδιομέγαρο στηρίζοντας τον αγώνα αυτόν για δημοκρατία, ενώ αλληλεγγύη εκφράστηκε από τον Τύπο σε παγκόσμιο επίπεδο.

Έτσι, και στη χουντική εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο, λίγες μέρες πριν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ο κόσμος έδειξε πρωτοφανή αντανακλαστικά και κατά εκατοντάδες έτρεξε να περιφρουρήσει τη δημόσια περιουσία, παρ’ότι οι δυνάμεις καταστολής προσπαθούν με τον χημικό πόλεμο να μας κρατήσουν μακριά. Μάταια, όμως. Τώρα είναι η ώρα να στηρίξουμε με τον πιο έμπρακτο τρόπο των αγώνα για δημόσια, δωρεάν και ποιοτική τηλεόραση/ραδιοφωνία και για την υπεράσπιση κάθε θέσης εργασίας που χάνεται στο όνομα των μνημονίων, με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τρόικας!

  Όλοι στον αγώνα για

την υπεράσπιση της ΕΡΤ!